ادب سنج. [ اَ دَ س َ ] ( نف مرکب ) ادب آموز : ولیک ای ادب سنج بازار و کوی بجای اناالحق اناالعبد گوی.ملاطغری ( در تعریف اهل میخانه ).|| شاگرد. ( آنندراج ).