( ادب آوازه ) ادب آوازه. [ اَ دَ زَ / زِ ] ( ص مرکب ) بلندآوازه. ( مؤید الفضلاء ) ( برهان ) ( آنندراج ) : نام نظامی بسخن تازه کن گوش فلک را ادب آوازه کن.نظامی.و این معنی از بیت نظامی حاصل نمیشود و بر اساسی نیست.