ادیب را ادب آموز دان ، ادب فرهنگ.
( نصاب ).
|| شاگرد. متعلم. که ادب فراگیرد : چشم دیوانه نگاهان ادب آموز شده ست
آن چه شرم است که با لیلی صحرائی ماست.
صائب.
لغت نامه دهخدا
ادیب را ادب آموز دان ، ادب فرهنگ.
چشم دیوانه نگاهان ادب آموز شده ست
آن چه شرم است که با لیلی صحرائی ماست.
فرهنگ فارسی
ادیب استاد شاگرد
فرهنگ عمید
۲. استاد، معلم.
۳. کسی که ادب فرامی گیرد، شاگرد، متعلم.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید