ادب الطبیب

[ویکی نور] ادب الطبیب، به زبان عربی، نوشته اسحاق بن علی رهاوی و درباره اخلاق پزشکی است.
مؤلف در مقدمه، ضرورت تدوین این کتاب و انگیزه خویش را چنین تبیین می کند: «ان اناساً من الاطباء... حین جهلوا اصول صناعة الطب و فاتهم درک فروعها و قصروا من تأمل الصواب فی طرقها خرجوا الی الحیل و التلبیس حتی افسدوا محاسنها و اساؤوا سمعة اهلها... و قد تکلفت جمع ما قدرت علیه من الآداب التی ینبغی للطبیب ان یؤدب بها نفسه و الاخلاق المحمودة التی ینبغی ان یقوم بها طبعه (ادب الطبیب، ص 16).
این کتاب در دو مقاله تدوین شده است که این دو، روی هم رفته دارای 20 باب می باشند (مقاله اول، دارای 7 و مقاله دوم، مشتمل بر 13 باب است).
در مقاله اول، توصیه هایی است به پزشکان. رهاوی در این مقاله آدابی را ذکر می کند که پزشک باید آنها را در طبابت و مواجهه با بیماران و مریضان رعایت کند.
در مقاله دوم، وی توصیه هایی به بیماران می کند. توصیه های او به بیماران اولاً درباره این است که دستورات پزشکان را خوب عمل کنند، ثانیاً درباره نحوه برخورد او با پزشکان و پرستاران است.

[ویکی فقه] ادب الطبیب (کتاب). «ادب الطبیب»، به زبان عربی ، نوشته اسحاق بن علی رهاوی و درباره اخلاق پزشکی است.
مؤلف در مقدمه، ضرورت تدوین این کتاب و انگیزه خویش را چنین تبیین می کند: «ان اناسا من الاطباء... حین جهلوا اصول صناعة الطب و فاتهم درک فروعها و قصروا من تامل الصواب فی طرقها خرجوا الی الحیل و التلبیس حتی افسدوا محاسنها و اساؤوا سمعة اهلها... و قد تکلفت جمع ما قدرت علیه من الآداب التی ینبغی للطبیب ان یؤدب بها نفسه و الاخلاق المحمودة التی ینبغی ان یقوم بها طبعه.
ساختار
این کتاب در دو مقاله تدوین شده است که این دو، روی هم رفته دارای ۲۰ باب می باشند (مقاله اول، دارای ۷ و مقاله دوم، مشتمل بر ۱۳ باب است).
گزارش محتوا
در مقاله اول، توصیه هایی است به پزشکان. رهاوی در این مقاله آدابی را ذکر می کند که پزشک باید آنها را در طبابت و مواجهه با بیماران و مریضان رعایت کند. در مقاله دوم، وی توصیه هایی به بیماران می کند. توصیه های او به بیماران اولا در باره این است که دستورات پزشکان را خوب عمل کنند، ثانیا در باره نحوه برخورد او با پزشکان و پرستاران است. توجه به اخلاق در حوزه علوم پزشکی از اهمیت دوچندان برخوردار است؛ چرا که در کنار تیمار بیماران و تجویز دارو برای آنان، اخلاق نیکو و تعهد، نقش مؤثری در بهبودی بیمار ایفاء می کند. علاوه بر این، طبیب خود باید به صفاتی آراسته باشد تا سنجیده و درست عمل کند، از جمله اعتقاد به عالم ماوراءالطبیعه داشتن و اینکه در ماورای این دارو و درمان ها، خداوندی است که این تدبیرها به اذن او ثمربخش خواهد بود. از سوی سوم، بیماران هنگام مراجعه به پزشکان و در هنگام بیماری می بایست آدابی را رعایت کند، آدابی در برخورد با بیماری، آدابی در برخورد با پزشک و پرستار و آدابی در برخورد با اطرافیان. رهاوی در کتاب «ادب الطبیب» به همه این مسائل به خوبی پرداخته و اثری سودمند و ماندگار در این زمینه از خود به جای گذاشته است.
وضعیت کتاب
...