ادانوش: درست این واژه دانوش است که در اوستایی دانو ( دانا ) و اوش ( هوش ) به معنی دانای با هوش بوده است ولی ادانوش در شعر عنصری از دانوش بوده که گاهی الف به تنهایی به معنی از است که امروزه در زبان کردی و لری شنیده می شود. مثلا می گویند اتو یعنی از تو، امن یعنی از من و. . .