ادانه
لغت نامه دهخدا
ادانه. [ ] ( اِخ ) از شهرهای عیسوی نشین که در سال 720 هَ. ق.بدست مصریان سوخت. رجوع به تاریخ مغول ص 347 شود.
اﷲدانه. [ اَل ْ لاه ن َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان کنگاور بخش کنگاور شهرستان کرمانشاهان ، در 7 هزارگزی شمال خاوری کنگاور و 3 هزارگزی باختر شوسه کرمانشاه - همدان. کوهستانی و سردسیر است. سکنه آن 62 تن شیعه هستند که به فارسی و کردی سخن میگویند. آب آن از چشمه ، و محصول آن غلات دیمی ، انگور و قلمستان است.راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5 ).
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید