ادالیسک. [ اُ ] ( فرانسوی ، اِ ) ( از کلمه ترکی ادلیک ، مشتق از اُدَه ، اطاق و وثاق + لیک ، حرف نسبت ) کنیز و خدمتکار زنان سلطان عثمانی. || نامی که بغلط بزنان حرم سلطان داده اند. || انگر نقاش معروف دو پرده بسیار زیبا ساخته است : «ادالیسک غنوده » که در رم بسال 1814م. کرده است و امروز در موزه لوور است. ادالیسک دوم ، زنی جوان و موخرمائی را نشان میدهد که سر خود را بر بازو خم کرده است. ادالیسک اژن دلاکروا ( 1847 م. ) بر پرده قرمز غنوده و سر را در انحنای بازوی چپ جا داده است. چهره ٔوی دارای کمال و رنگ پرده بسی زنده و جاندار مینماید. ادالیسک های دیگری نیز لوئی بولانژه ( 1830 )، کور ( 1838 )، ا. کُلَن ( 1838 )،ارنست هبر ، هَ. سالمسن ( 1872 ) و دیگران دارند.
فرهنگ فارسی
از تر ادلیق بفرانسوی کنیز و خدمت کار زنان سلطان عثمانی و بخطا بزنان حرمسرای سلطان اطلاق شده ٠ [ انگر ] نقاش معروف دو پرده بسیار زیبا ساخته است : نخست [ ادالیسک غنوده ] که در روم بسال ۱۸۱۴ م ٠ ساخته شده و امروز در موزه لوور است ٠ دوم زنی جوان و مو خرمایی را نشان می هد که سر خود را بر بازو خم کرده است ٠ یا ادالیسک اثر [ اژن دلاکروا ] بر پرده قرمز غنوده و سر را در انحنای بازوی چپ جاداده است ٠ چهره وی دارای کمال و رنگ پرده بسیار زنده و جاندار است ٠ یا ادالیسکهای دیگری نیز [ لوئی بولانژه ] ( ۱۸۳٠ م ٠ ) [ کور ]( ۱۸۳۸ ) [ ا٠ کلن ] ( ۱۸۳۸ م ٠ ) [ ارنست هبر ] [ ه . سامسن ] ( ۱۸۷۲ ) و غیره ساخته اند .
