ادات عناد

[ویکی فقه] ادات عناد، الفاظی هستند که در قضیه منفصله بر سر مقدم و تالی درمی آید و بر ناسازگاری دلالت دارد.
لفظی که در قضیه منفصله بر سر مقدم و تالی درمی آید و بر ناسازگاری دلالت دارد. مانند لفظ «یا» در قضیه «هر عدد یا زوج است یا فرد». «و ادات عناد در تازی «او» و «امّا» و مانند آن، و در پارسی «یا» و «اگر» و آنچه بدان ماند».
خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۷۰.
۱. ↑ خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۷۰.
خوانساری، محمد، فرهنگ اصطلاحات منطقی به انضمام واژه نامه فرانسه و انگلیسی، ص۹.
...