ادات سببیت

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ادات سببیت، ادات بیانگر سببیت را می گیرند.
«ادوات سببیت» آن دسته از کلمات قرآنند که معنای سببیت را به مخاطب منتقل می سازند؛ مانند: حرف «باء» در (فکلا اخذنا بذنبه)؛ «همه آن ها را به دلیل گناهشان گرفتیم» و (... ظلمتم انفسکم باتخاذکم العجل...)؛ " شما با (به پرستش) گرفتن گوساله برخود ستم کردید". زرکشی در البرهان از «سببیت» به «تعلیل» تعبیر کرده است.

پیشنهاد کاربران