اخیف

لغت نامه دهخدا

اخیف. [ اَ ی َ ] ( ع ص ) آنکه یک چشم سیاه و چشم دیگر ازرق دارد از مردم و اسب و جز آن. آنکه یک چشم سیاه دارد و دیگر سبز. ( زوزنی ) ( مؤید الفضلاء ). چشمی سیاه و چشمی ازرق. آنکه یک چشم کبود دارد و دیگر چشم سیاه. اسبی که یک چشمش سیاه و یک کبود یا سفید باشد. مؤنث : خَیْفاء. || اسپ سیاه و سفید. || جمل اخیف ؛ شتر که غلاف نره او فراخ باشد. ج ، خیف ، خوف. ( منتهی الارب ). و جمعالاخیف ، خیف و خوف بالکسر و الضم. ( تاج العروس ).
اخیف. [ اَ ی َ ] ( ع اِ ) نامی از نامهای مردان عرب.
اخیف. [ اُ خ َ ] ( اِخ ) نامی از نامهای مردان عرب و از جمله نام مجفربن کعب بن عنبر تمیمی است.

فرهنگ فارسی

آنکه یک چشمش سیاه وچشم دیگرش ازرق یا آبی باشد
نامی است از نامهای مردان عرب

پیشنهاد کاربران

بپرس