اخیعزر. [ اَ ؟ ] ( اِخ ) ( برادر مساعدت ) دو تن به این نام خوانده شده اند: نخست امیری از سبط دان ( سفر اعداد 1:12 و 2:25 و 7:66 و 10:25 )، دوّم رئیسی از بن یامینیان بود که بداود ملحق شد. ( کتاب اول تواریخ ایام 12:3 ) ( قاموس کتاب مقدس ).
