اخیاء. [ ] ( اِخ ) ( برادر من خداوند است ) او پسر اخیطوب و کاهن بزرگ در زمان شاول بود و محتمل است که برادر اخیملک باشد که شاول او را مقتول ساخت. ( قاموس کتاب مقدس ).
