( آخورچی ) آخورچی. [ خُرْ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) آخرچی. جلودار اسبان : تو مگو کآن بنده آخورچی ماست این بدان که گنج در ویرانه ها است.مولوی.رجوع به آخرچی شود.
