اخمص. [ اَ م َ ] ( ع ص ، اِ ) باریکی کف پا. باریکی کف پای که بزمین نرسد. میان پای و کف پائی که بر زمین نیاید. آنجا از زیر قدم که بر زمین ننشیند. میان کف پا که با زمین ملحق نشود. || آنکه ته پایش بزمین نرسد. ( مهذب الاسماء ). ج ، اخامص. || باریک میان. ( مؤید الفضلاء ). || افراخته پای. || مقابل حدبه. گودی. شیب. نشیب.
فرهنگ عمید
قسمتی از کف پا، بین پنجه و پاشنه، که به زمین نمی رسد.
