اخلاء. [ اَ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ خَلی. گیاههای تر. || ج ِ خِلو. مردان فارغ و بری. || ج ِ خالی. مردان بی زن و زنان بی شوهر.
اخلاء.[ اَ خ ِل ْ لا ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ خلیل. دوستان : الاخلاء یومئذ بعضهم لبعض عدوّ الاّ المتقین. ( قرآن 67/43 ). اَخِلّاءُ هذاالزمان جواسیس العیوب. ( علی ع ).
ملکا اسب تو و زرّ تو و خلعت تو
بنده را نزد اخلّا بفزوده ست اجلال.
فرخی.
اخلاء. [ اَ ] ( اِخ ) ناحیه ایست ببصره. ( مراصدالاطلاع ).