اخفاء

[ویکی فقه] اخفاء (ابهام زدایی). واژه اخفاء ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • اخفاء، به معنای پنهان به معنای مقابل آشکار، دارای احکام در باب های طهارت، صلات، زکات، صوم، امر به معروف و نهی از منکر، تجارت، نکاح، قضاء، حدود، تعزیرات و دیات• اخفاء (تجوید)، از اصطلاحات بکار رفته در علم تجوید به معنای کم اعتمادی بر مخرج حرف یا پنهان کردن حرف هنگام تلفظ آن در شرایطی خاص
...

[ویکی فقه] اخفاء (تجوید). اخفاء، از اصطلاحات بکار رفته در علم تجوید بوده و به معنای کم اعتمادی بر مخرج حرف یا پنهان کردن حرف هنگام تلفظ آن در شرایطی خاص است.
هر گاه بعد از تنوین یا نون ساکنه یکی از حروف پانزده گانه زیر قرار گیرد، چه در یک کلمه یا دو کلمه باشند، تنوین و نون ساکنه، اخفاء شده و با غنه طبیعی (خفیف) ادا می گردد. زیرا مخرج نون با مخارج حروف مزبور نه چندان فاصله دارد، که مانند حروف حلقی اظهار شود، و نه آن قدر نزدیک است، تا مثل حروف یرملون ادغام گردد، بلکه میان اظهار و ادغام که همان «اخفاء» است ادا می شود. در این حالت زبان به مخرج نون گذارده نمی شود و باید صدا را اندکی کشید، تا اخفاء حاصل گردد، و قراء ترک غنه را در حال اخفاء جایز نمی دانند.علامت اخفاء حرف «ف» یا یک نقطه است که در بعضی قرآن ها بالای آن حرف می گذارند.
احکام اخفاء
در اجرای حکم اخفاء فرقی نمی کند حرف اخفا و نون در یک کلمه باشند یا در دو کلمه. کیفیت اخفاء، از جهت پرحجمی و کم حجمی، به حروف اخفاء بستگی دارد؛ اگر حروف اخفاء از حروف استعلاء باشد، اخفاء پرحجم است، و اگر از حروف استفال باشد، اخفاء کم حجم و رقیق خواهد بود.اخفا، افزون بر نون، از احکام میم ساکن نیز شمرده شده است؛ یعنی اگر پس از حرف میم ساکن، حرف «با» قرار گیرد، میم را به صورت اخفا می خوانیم. مانند:«هم بارزون»؛ «لهم به» و «امدا بعیدا» (امدم بعیدا).اخفاء در نون ساکن و تنوین را اخفای حقیقی، و در میم ساکن، اخفای شفوی گفته اند.
حروف اخفاء
حروف پانزده گانه عبارتند از:۱. تاء مانند: انتم ـ جنات تجری؛۲. ثاء مانند: انثی ـ صبا ثم؛ .۳. جیم مانند: ینجی ـ غساقا جزاء؛ ۴. دال مانند: اندادا ـ کاسا دهاقا؛ ۵. ذال مانند: انذرهم؛ ـ حکیم ذلک۶. زاء مانند: منزلا ـ مبارکة زیتونة؛۷. سین مانند: منساته؛ ـ خالصا سابغا۸. شین مانند: انشانا ـ صبار شکور؛ ۹. صاد مانند: ینصر ـ ریحا صرصرا؛ ۱۰. ضاد مانند: منضود ـ مسفرة ضاحکة؛ ۱۱. طاء مانند: فانطلق ـ صعیدا طیبا؛ ۱۲. ظاء مانند: انظر ـ ظلا ظلیلا؛ ۱۳. فاء مانند: انفسهم ـ خالدا فیها؛ ۱۴. قاف مانند: ینقذون ـ سمیع قریب؛ ۱۵. کاف مانند: منکم ـ کتاب کریم.
عناوین مرتبط
...