اخطلان

لغت نامه دهخدا

اخطلان. [ اَ طَ ] ( اِخ ) دو اخطل مشهور: ابوالفرج بن هندو در مراجعه بشعر پس از ترک آن گوید:
و کنت ترکت الشعر آنف من خنا
و أکبر عن مدح و أزهد عن عزل...
تزل القوافی عن لسانی کأنها
یفاع یزل السیل منه علی عجل
فأصبح شعرالاعشیین من العشا
لدیه و شعرالاخطلین من الخطل.
( عیون الانباء ج 1 ص 326 و 327 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس