اخطاط. [ اِ ]( ع مص ) اخطاطِ وجه ؛ خطدار گشتن روی. || اخطاط غلام ؛ عذار برآوردن کودک. || اِخطاط خِطّة؛ از آن خود گردانیدن آنرا و نشان کردن بر آن.اخطاط. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ خَطّ، بمعنی راه دراز در چیزی و راه خفیف در زمین نرم.
