اخشف

لغت نامه دهخدا

اخشف. [ اَ ش َ ] ( ع ص )آنکه از خارش مانند پیران رود بر زمین. و در قاموس آمده مَن عَمه ُ الجَرب ُ فیمشی مشیةالشیخ. ج ، خُشف.

پیشنهاد کاربران

محمدزمان
. . . . . . . . وهبل بر چاهی در داخل کعبه قرار داده شده بود. نام این چاه بر اساس گمانه زنی ازرقی 《 اخف》بوده است که عرب چنان که گفته اند آن را اخشف نیز می نامیده اند
منبع:کتاب باورها و اسطوره های عرب پیش از اسلام مترجم منیژه عبدالهی