( آخربین ) آخربین. [ خ ِ ] ( نف مرکب ) عاقبت اندیش. آنکه در پایان و آخر و نتیجه کارها اندیشد از پیش : در پس هر گریه آخر خنده ای است مرد آخربین مبارک بنده ای است.
مولوی.
آخربین. [ خ ُ ] ( نف مرکب ) آنکه از دوستی نظر بسود و نفع دارد و بس.
فرهنگ فارسی
( آخربین ) عاقبت اندیش آنکه از دوستی نظر بسود دارد و بس ( آخر بین ) ( اسم ) عاقبت اندیش آنکه از پیش نتیج. کارها را در یابد : مرد آخر بین مبارک بنده ایست ( مثنوی ).
فرهنگ عمید
( آخربین ) آن که به عاقبت کاری بیندیشد و نتیجۀ آن را از پیش دریابد، عاقبت اندیش: آخر هر گریه آخر خنده ای ست / مرد آخربین مبارک بنده ای ست (مولوی: ۶۸ ).