اخراجی. [ اِ ] ( ص نسبی ) منسوب به اِخراج : آشفته زلف اوست هر جا تابی ست دیوانه چشم اوست هر جاخوابی ست زندانی آه ماست هر جا سوزی ست اخراجی چشم ماست هر جا آبی ست.
سودائی.
فرهنگ فارسی
( صفت ) منسوب به اخراج اخراج شده : اخراجی چشم ماست هر جا آبی است . ( سودایی . )