اختیات

لغت نامه دهخدا

اختیات. [ اِ ] ( ع مص ) فرودآمدن باز از هوا برشکار تا بگیرد. فرودآمدن مرغ بر صید. ( تاج المصادر بیهقی ). فرودآمدن مرغ شکاری از هوا بر شکار. || گرفتن سخن را و بیاد داشتن. || ربودن یکی را پس از دیگری. ربودن گرگ یک یک گوسپند را بحیله : الذئب یختات الشاة بعدالشاة. || قطع طریق کردن در سرّ به شب. ( منتهی الارب ). راه بریدن. طی مسافت کردن : انّهم یختاتون اللیل ؛ شب راه می برند.

پیشنهاد کاربران

بپرس