اخته چی


برابر پارسی: ( آخته چی ) سرآخور

لغت نامه دهخدا

( آخته چی ) آخته چی. [ ت َ / ت ِ ] ( ترکی ، ص مرکب ، اِ مرکب ) اَخْته چی. اَختاجی. اَختاچی. آخته بیگ. اَخْته بیگ. کسی که اَخته کردن ستور و حیوانات بدستور او باشد. || داروغه اصطبل. میرآخور.
اخته چی. [ اَ ت َ/ ت ِ ] ( ترکی ، ص مرکب ، اِ مرکب ) اخته بیک. اخته بیکی ( بقول صاحب آنندراج ). اختاچی. رجوع به آخته چی شود.

فرهنگ فارسی

( آخته چی ) ( صفت ) ۱ - داروغ. اصطبل ناظر طویله میر آخور .
کسی که اخته کردن ستور و حیوانات بدستور او باشد
( اسم ) اخته بیگ اختاجی

فرهنگ معین

( آخته چی ) ( ~. ) [ تر. ] (ص مر. )داروغة اصطبل ، ناظر طویله ، میرآخور.

فرهنگ عمید

کسی که کارش اخته کردن حیوانات است.

گویش مازنی

/aKhte chi/ روستایی از دهستان کیاکلای قائم شهر - کسی که کار اخته کردن حیوانات را انجام دهد

پیشنهاد کاربران

آخته چی، اَخته چی: آخته کار، اَخته کار، خواجه ساز؛ سرآخور، آخوربان، سرستورگاه، ستورگاه بان

بپرس