اختلالات خلقی

اختلال خُلقی ( به انگلیسی: mood disorder ) به نوعی از اختلالات روانی و روانی گفته می شود که با تجربه افسردگی یا شیدایی ( یا هر دو ) تعریف می شود[ ۱] که در آن اختلال در خلق و خوی فرد ویژگی اصلی آن است. [ ۲] اختلالات خلقی شامل دو ردهٔ اصلی افسردگی تک قطبی و اختلال دوقطبی هستند. [ ۲]
اختلالات خلقی به هفت گروه اصل از جمله خلق و خوی غیرعادی بالا، مانند مانیا یا هیپومانیا؛ خلق و خوی افسرده، که شناخته شده ترین و بیشتر مورد تحقیق آن اختلال افسردگی اساسی ( MDD ) است ( که به طور جایگزین به عنوان افسردگی تک قطبی شناخته می شود ) و خلق و خوی چرخه ای بین مانیا و افسردگی، معروف به اختلال دوقطبی ( BD ) تقسیم می شود. [ ۳] چندین نوع فرعی از اختلالات افسردگی یا سندرم های روان پزشکی نیز وجود دارد که علائم کمتری مانند اختلال دیس تایمیک ( مشابه MDD، اما طولانی تر و پایدارتر، هرچند اغلب خفیف تر ) و اختلال سیکلوتایمیک ( مشابه اما خفیف تر از BD ) دارند. [ ۴]
در برخی موارد، بیش از یک اختلال خلقی می تواند در یک فرد وجود داشته باشد، [ ۴] مانند اختلال دوقطبی و اختلال افسردگی که به آن چندابتلایی می گویند اگر یک اختلال خلقی و اسکیزوفرنی هر دو در فردی وجود داشته باشد، این اختلال به عنوان اختلال اسکیزوافکتیو شناخته می شود. اختلالات خلقی همچنین ممکن است ناشی از مواد باشد یا در پاسخ به یک بیماری رخ دهد. [ ۳]
روان پزشک انگلیسی هنری مادزلی یک دسته کلی از اختلال عاطفی را پیشنهاد کرد. [ ۵] سپس این اصطلاح با اختلال خلقی جایگزین شد، زیرا اصطلاح دوم به حالت عاطفی زیربنایی یا طولی اشاره دارد، [ ۶] در حالی که اولی به بیان بیرونی مشاهده شده توسط دیگران اشاره دارد. [ ۳] این اختلالات در ICD - 10 تحت عنوان «اختلالات خلقی ( عاطفی ) » طبقه بندی می شوند. [ ۷]