اختلاع

لغت نامه دهخدا

اختلاع. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) گرفتن مال کسی را. || طلاق گرفتن زن برمال. ( منتهی الارب ). واخریدن زن ، خود را بمهر و جز آن. ( آنندراج ). خویشتن بازخریدن زن. ( تاج المصادر بیهقی ). خویشتن را واخریدن زن. ( زوزنی ). سر خریدن زن.

فرهنگ عمید

۱. (فقه ) = طلاق * طلاق خُلع
۲. [قدیمی] برکندن.
۳. [قدیمی] گرفتن مال کسی.

پیشنهاد کاربران

بپرس