اختطاء

لغت نامه دهخدا

اختطاء. [ اِ ت ِ ] ( ع مص )گام زدن. گام نهادن. || گذشتن بر چیزی یاکسی بسرعت. || گذشتن بر کسی یکبار. اختیاط. || اختطاء ناس ؛ تخطی رقاب مردم کردن.

پیشنهاد کاربران

بپرس