اختصاص ناعت. [ اِ ت ِ ص ِ ع ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) عبارت از تعلق مخصوص است که بواسطه آن یکی از متعلقین را ناعت و دیگری را منعوت گویند. نعت حال است و منعوت محل. مانند تعلقی که بین رنگ سفیدی و جسم پیدا شود که سفیدی نعت است و جسم منعوت. گویند: جسم سفید. ( تعریفات جرجانی ). و صاحب کشاف اصطلاحات الفنون گوید: و آن بستگی خاص آنچنانیست که یکی از دو متعلق وصف کننده دیگری واقع شود. ودیگری موصوف بآن. و نعت حال و منعوت محل. مانند تعلق بین رنگ سفید و جسم مقتضی. برای آنکه سفیدی صفت جسم و جسم موصوف بآن باشد و در نتیجه توان گفت : جسم ٌ ابیض ُ. چنانکه در تعریفات سید جرجانی بیان شده است.
