اخترشناسی رصدی

اخترشناسی رصدی بررسی حرکات سیاره ها، قمرها و دیگر اجرام منظومهٔ خورشیدی است. نخستین اطلاعات از فضا، به وسیلهٔ دانش اخترشناسی رصدی به دست ما رسیده است. یکی از مهم ترین گام های اثباث خورشیدمرکزی هلال های زهره بود که گالیله آن را با تلسکوپ مشاهده کرد؛[ ۱] این را مدیون اخترشناسی رصدی هستیم. مطالعهٔ این حرکات با چشم غیرمسلح نیز ممکن است و کپلر قوانین سه گانهٔ خود را از این راه به دست آورده است. [ ۲] [ ۳]
برای آغاز مشاهدات تنها به آسمانی صاف و دو چشم سالم نیاز است و در مراحل بعدی و با آشنایی بیشتر با صورت های فلکی می توان از دوربین های دوچشمی کوچک جهت تعقیب حرکت سیاره های کم نور و برخی دنباله دارها و سیارک ها استفاده کرد.
محاسبات ساده ای مانند تعیین جرم زمین، قطر زمین، فاصلهٔ ماه و خورشید، فاصلهٔ سیارات از خورشید، تخمین زمان خورشیدگرفتگی و ماه گرفتگی از همین مشاهدات ساده ممکن است.