اختراعی

/~exterA~i/

معنی انگلیسی:

made-up

لغت نامه دهخدا

اختراعی. [ اِ ت ِ ] ( ص نسبی ) من درآوردی. من عندی. پیش خودی.

( صفت ) منسوب به اختراع . ۱ - نو پدید آورده نو ساخته ابداعی . ۲ - من در آوردی پیش خودی .

inventive (صفت)

مبتکر، اختراعی، اختراع کننده

مخترع

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید