دوران طلایی اسلام، اصطلاحاً به حدود ۵ قرن از زمان تأسیس دار الحکمه بغداد در حدود ۷۶۰ میلادی تا سقوط بغداد در ۱۲۵۸ میلادی و تخریب دارالحکمه توسط مغولان گفته می شود. در این مدت دارالحکمه مرکز ملاقات دانشمندان سراسر جهان و تبادل علمی بود و مخصوصاً از طریق نهضت ترجمه بیشتر متون علمی ادبی دنیا به زبان عربی ترجمه شدند، مسلمین ابداعات سراسر دنیا را استفاده کرده، آن ها را ارتقا داده و اختراعات زیادی داشتند.
... [مشاهده متن کامل]
اختراعات دانشمندان مسلمان عموماً در نسخه خطی کتاب های به جای مانده یافت می شوند که در طی دو قرن اخیر توسط کلکسیونرهای غربی خریداری شده و توسط دانشمندان غربی مستقیماً ترجمه شده یا توسط آنها به دانشجویان ایرانی یا عربی به عنوان پروژه داده شده است که با بهره گیری از گویش زبان مادری آنها، این آثار را ترجمه کرده اند. با این وجود تعداد زیادی از این نسخ های خطی هنوز بازیابی و خوانده نشده اند که این نشان می دهد ما هنوز میزان کمی از ابداعات دانشمندان گذشته را می دانیم.
به گفته رئیس کتابخانه ملی ایران، بیش از دومیلیون کتاب خطی از دوران طلایی اسلامی باقی مانده است که حدود یک میلیون نسخه در آسیای میانه، نیم میلیون نسخه در هند و پاکستان و ده ها هزار نسخه در کتابخانه های فرانسه - اسپانیا - بریتانیا و دانشگاه میشیگان قرار دارند.
مهم ترین خدمت دانشمندان مسلمان به دنیا، ابداع روش علمی بود که گزارش شده است که اولین بار توسط ابن هیثم انجام شد. سپس دانشمندان بزرگ دیگری همچون جابر بن حیان، زکریای رازی و سایرین از این طریق به پیشرفت علم کمک کرده اند.
در سال ۷۷۳ میلادی یا ۱۵۶ هجری قمری، مردی ( بنام کنکاه ) از هندوستان به دربار خلیفه منصور آمد که به محاسبات کتاب سند هند ( سدهانت ) وارد بود. خلیفه به گروهی به سرکردگی ابراهیم فزاری دستور داد، کتاب را به عربی برگردانند. بعدها خوارزمی دوباره این اثر را تصحیح کرد. و کتاب حساب الهند را در ۸۲۵ میلادی نوشت و الکندی مستقلاً کتاب فی استعمال اعداد الهندی را در ۸۳۰ میلادی نوشت. دو قرن بعد کوشیار گیلانی، کتاب فی اصول حساب الهند را نوشت.
این دانشمندان به تدریج نوشتار هندی را تغییر دادند و به شکل امروزی درآوردند که عددنویسی هندی - عربی نامیده شد و در کشورهای مسلمان اروپا و خاور دور استفاده می شود. به حساب هندی ممیز و جذر افزودند و بدین ترتیب معادلات را وارد ریاضیات کردند.
... [مشاهده متن کامل]
اختراعات دانشمندان مسلمان عموماً در نسخه خطی کتاب های به جای مانده یافت می شوند که در طی دو قرن اخیر توسط کلکسیونرهای غربی خریداری شده و توسط دانشمندان غربی مستقیماً ترجمه شده یا توسط آنها به دانشجویان ایرانی یا عربی به عنوان پروژه داده شده است که با بهره گیری از گویش زبان مادری آنها، این آثار را ترجمه کرده اند. با این وجود تعداد زیادی از این نسخ های خطی هنوز بازیابی و خوانده نشده اند که این نشان می دهد ما هنوز میزان کمی از ابداعات دانشمندان گذشته را می دانیم.
به گفته رئیس کتابخانه ملی ایران، بیش از دومیلیون کتاب خطی از دوران طلایی اسلامی باقی مانده است که حدود یک میلیون نسخه در آسیای میانه، نیم میلیون نسخه در هند و پاکستان و ده ها هزار نسخه در کتابخانه های فرانسه - اسپانیا - بریتانیا و دانشگاه میشیگان قرار دارند.
مهم ترین خدمت دانشمندان مسلمان به دنیا، ابداع روش علمی بود که گزارش شده است که اولین بار توسط ابن هیثم انجام شد. سپس دانشمندان بزرگ دیگری همچون جابر بن حیان، زکریای رازی و سایرین از این طریق به پیشرفت علم کمک کرده اند.
در سال ۷۷۳ میلادی یا ۱۵۶ هجری قمری، مردی ( بنام کنکاه ) از هندوستان به دربار خلیفه منصور آمد که به محاسبات کتاب سند هند ( سدهانت ) وارد بود. خلیفه به گروهی به سرکردگی ابراهیم فزاری دستور داد، کتاب را به عربی برگردانند. بعدها خوارزمی دوباره این اثر را تصحیح کرد. و کتاب حساب الهند را در ۸۲۵ میلادی نوشت و الکندی مستقلاً کتاب فی استعمال اعداد الهندی را در ۸۳۰ میلادی نوشت. دو قرن بعد کوشیار گیلانی، کتاب فی اصول حساب الهند را نوشت.
این دانشمندان به تدریج نوشتار هندی را تغییر دادند و به شکل امروزی درآوردند که عددنویسی هندی - عربی نامیده شد و در کشورهای مسلمان اروپا و خاور دور استفاده می شود. به حساب هندی ممیز و جذر افزودند و بدین ترتیب معادلات را وارد ریاضیات کردند.
