اختراط. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) بکشیدن : اختراط سیف ؛ شمشیر از نیام برکشیدن. ( تاج المصادر بیهقی ). || اختراط عنقود؛ خوشه را در دهان نهادن و برهنه از دانه برآوردن. خوشه رادر دهان کرده و علاقه و چنبه آنرا برهنه برآوردن.
