اختباب

لغت نامه دهخدا

اختباب. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) نوعی از دویدن. پویه دویدن. پوئیدن. || گربزی کردن. فریفتن. خیانت کردن. || جوشیدن دریا و به آشوب شدن آن. || اختباب از ثوب ؛ بیرون کردن از جامه. ( منتهی الارب ). || خبّه [ خرقه ] از جامه بیرون کردن. || برداشتن اسب هردو دست و پای چپ را معاً. || گاه بر این دست و گاه بر آن دست استادن اسب. || تیز رفتن. || بریدن و قطع کردن پاره ای از جامه. ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

نوعی از دویدن

پیشنهاد کاربران

بپرس