اخارج

لغت نامه دهخدا

اخارج. [ اَ رِ ] ( ع اِ ) ج ِ خراج. || ( اِخ ) کوهی است بنی کلاب بن ربیعةبن عامربن صعصعة را. موهوب بن رشید القریظی در مرثیه مردی گوید:
مقیم مااقام ذری سواج
و مابقی الاخارج و البتیل.
( معجم البلدان ).

فرهنگ فارسی

نام کوهی است

پیشنهاد کاربران

بپرس