اخائیه

لغت نامه دهخدا

( اخائیة ) اخائیة. [ اَ ی َ ] ( اِخ ) اقلیمی از بیلوبونیسه قدیمه که در طول ساحل خلیج قرنثیه امتداد داشته. طول آن از مشرق بمغرب قریب 65 میل و عرض آن از 12 تا 20 میل ، از سمت شمال ببحر کریسا یا آبهای جون و از سمت جنوب به ألیذة و ارکادیا محدود است و ساحل آن دارای صخره های بسیار است که ورود سفائن را مشکل و گاه غیرممکن میسازد. این ناحیه دارای کوههای عدیده است. رجوع بضمیمه معجم البلدان ص 160 شود.

فرهنگ فارسی

اقلیمی از بیلو بونیسه قدیمه

پیشنهاد کاربران

بپرس