احیای گوتیک

دانشنامه آزاد فارسی

اِحیای گوتیک (Gothic Revival)
اِحیای گوتیک
تمایل مجدد به معماری گوتیک، که در اواخر قرن ۱۸ و قرن ۱۹ به ویژه در انگلستان و امریکا رخ داد. برخی از بناهای این سبک عبارت بودند از ساختمان های پارلمان(۱۸۳۶ـ۱۸۶۵) از چارلز بَریو اوگوستوس پیوجین، و هتل ایستگاه سنت پنکراس(۱۸۶۸ـ۱۸۷۴) ساختۀ گیلبرت اسکاتدر لندن؛ شهرداری وین(۱۸۷۲ـ۱۸۸۳) از فریدریش فون اشمیت(۱۸۲۵ـ۱۸۹۱)؛ و کلیسای ترینیتینیویورک (۱۸۴۶) ساختۀ ریچارد آپجان(۱۸۰۲ـ۱۸۷۸). با رشد رمانتیسم، برخی از نویسندگان و هنرمندان و عتیقه دوستان، شیفتۀ اشکال گوتیک شدند؛ اشکالی که بر غرابت و وهم انگیزی تأکید داشتند، و از ویژگی های قرون وسطایی بودند. اما در دورۀ ویکتوریادرک عمیق تری از اشکال گوتیک حاصل شد، و ساخت بناهای خیره کننده ای در معماری نئوگوتیکرا در پی داشت. از طرفی با نام «بازگشت»، بی حرمتی هایی نیز به کلیساهای گوتیک اصیل صورت گرفت. طرفداران گوتیک کلیسایی، معمولاً به جنبش آکسفوردمنتسب می شدند. تألیفات والتر اسکات، ویلیام ماریس، و جان راسکیننیز از این دلبستگی به قرون وسطا در قرن ۱۹ نشان دارند.

پیشنهاد کاربران

بپرس