احکاک. [ اِ ] ( ع مص ) خلیدن : احک فی صدری. || بر خارش داشتن. خاریدن خاستن : احکنی رأسی ؛ خاریدن خواست سر من. ( منتهی الارب ).احکاک. [ اَ ] ( ع اِ ) مردان : ما انت من احکاکه ؛ نیستی از مردان آن. ( منتهی الارب ). || فرومایگان. || خلایق.