احوزی. [ اَ وَ زی ی ] ( ع ص ) احوذی. مرد سبک فهم و تیزخاطر و چست و چالاک در کارها. || چیزی سبک و چست. آنکه بر اوچیزی فوت نشود. || سیاه. || نیک راننده. || نیک کارگذار. || الجامع لما یشدّ من الامور به ، من الحوز و هو الجمع.
