احوذی

لغت نامه دهخدا

احوذی. [ اَ وَ ذی ی ] ( ع ص ) حویذ. مرد سبک فهم. تیزخاطر. || نیک کارگزار که هر کار بر وی آسان گردد. آنکه بر او چیزی فوت نشوداز هشیاری. ( مهذب الاسماء ). جلد. چابکدست. کاربر. حاذق. || نرم و سبک راننده. احوزی. || آنکه زر را در میان دو انگشت برزد [ ورزد ].

پیشنهاد کاربران

بپرس