احنه

لغت نامه دهخدا

( احنة ) احنة. [ اِ ن َ ] ( ع مص )کینه و خشم گرفتن. ( منتهی الارب ). سخت کینه گرفتن.

احنة. [ اِ ن َ ] ( ع اِ ) کینه. ( مهذب الاسماء ). حقد. || خشم. ج ، اِحَن ، اِحنات.

احنة. [ اَ ح ِن ْ ن َ ] ( ع اِ ) ج ِ حَنین. || نامهای جمادی الاولی و جمادی الاَّخرة بجاهلیت.

فرهنگ فارسی

کینه

پیشنهاد کاربران

بپرس