احمدی احمد

احمدی، احمد (مشهد ۱۲۶۶ـ تهران ۱۳۲۲ش)
(معروف به پزشک احمدی) طبیب مخصوص زندان قصر در دورۀ رضاشاه پهلوی. قتل های سیاسی بسیاری به دست او و با تزریق آمپول هوا صورت گرفت. وی متهم به قتل جعفرقلی خان بختیاری، سردار اسعد، خانباباخان اسعد (برادر سردار اسعد)، محمد فرخی یزدی، تقی ارانی، و عبدالحسین تیمورتاش بود. پزشک احمدی تحت فرمان رؤسای شهربانی ازجمله رکن الدین مختاری خدمت کرده است و بخشی از جنایت های آنان مربوط به زندانیانی بود که از طریق قانونی نابودی آنان میسر نبود و ناچار با شیوه های بسیار محرمانه به دست پزشک احمدی در زندان به قتل می رسیدند. پس از شهریور ۱۳۲۰ش، در اثر فشار افکار عمومی و شجاعت برخی از دست اندرکاران دستگاه قضایی ازجمله جلال عبده، دادستان وقت دیوان کیفر، عاملان کشتار از قبیل احمدی، مختاری، مصطفی راسخ، و حسین نیرومند به پای میز محاکمه کشیده شدند. احمدی که پس از شهریور ۱۳۲۰ به عراق گریخته بود، پس از مدتی دستگیر و به ایران بازگردانده شد. ارسلان خلعتبری، وکیل ورثۀ سردار اسعد، در دادگاه دیوان عالی جنایی، پزشک احمدی را قاتل عمدی فرخی یزدی و جعفرقلی خان بختیاری شناخت و به اعدام محکوم کرد. احمدی سرانجام در میدان توپخانۀ تهران به دار مجازات آویخته شد.