احمدک. [ اَ م َ دَ ] ( ضمیر مبهم مرکب ) شخصی مثلی است که در بعض امثال فارسی از جمله دو مثل ذیل آمده است : احمدک اُستا نرفت روزی که رفت آدینه بود. احمدک را که رخ نمونه بود آبله بردمد چگونه بود.نظامی.