احمدبیگ پپینف ( ترکی آذربایجانی: Əhməd bəy Pepinov ) یک سردمدار و رجل سیاسی جمهوری دمکراتیک آذربایجان و جمهوری شوروی سوسیالیستی قزاقستان بود. وی ابتدا، عضو و رئیس شورای ملی آذربایجان، بعد عضو و رئیس مجلس ملی جمهوری دمکراتیک آذربایجان بود که بعداً به زمامداری وزارت کار و کشاورزی در کابینه دولت پنجم جمهوری یادشده رسید.
... [مشاهده متن کامل]
احمدبیگ پپینف در سال ۱۸۹۳ در وستای «بولوژور» استان آخالتسیخه زاده شد. دوره دبیرستان را در شهر تفلیس پشت سر گذاشته و در سال ۱۹۱۳ وارد دانشکده حقوق دانشگاه دولتی مسکو شد. همزمان در دانشکده اقتصاد نیز به تحصیل پرداخت. در دوران دانشجویی، یکی از سران «سازمان هموطنان آذربایجانی» بود. علاوه بر این، در این محدوده زمانی مقالاتی به لقب «احمد جودت اهل آخالکلک» برای روزنامه «کلمه محرز» می نوشت.
وی پس از آنکه در سال ۱۹۱۸ از دانشگاه دانش آموخته شد، به شهر باکو بازگشت و حضور فعالی در تحولات رخ داده در قفقاز جنوبی یافت. سپس به عضویت در شورای قفقاز جنوبی درآمد. ابتدا عضو و رئیس شورای ملی آذربایجان، بعد مسجل ملی جمهوری دمکراتیک شد. وی مشارکت های بسزایی در فعالیت های مجلس ملی داشت، به گونه ای که در برقراری روابط با کشورهای عضو تفاهم مثلث، گرجستان و ارمنستان به نیابت از کمیسیون متبوع خود سوسیالیست ها حاضر شده و در تهیه پیش نویس تعداد کثیری از مصوبات و نیز مصوب ۲۰ اکتبر سال ۱۹۱۹ مجلس در خصوص «انتشارات» به طور مستقیم شرکت نمود.
بعد، سکان هدایت دستیاری ریاست کمیسیون مجلس ملی در امور انتخابات را در دست خود گرفت؛ ولی به عنوان عضو حزب «همت» با موضع گیری جمهوری دمکراتیک آذربایجان در قبال برخی مسائل سیاسی و اقتصادی مخالفت کرده و از آن مواضع به عمل می آورد. در کابینه دولت نصیب بیگ یوسف بیگلی که پنجمین هیئت دولت جمهوری بود، به عنوان وزیر کار و کشاورزی منصوب گردید. احمدبیگ که در تأسیس دانشگاه دولتی باکو مشارکت بسزایی داشت، در تسریع مذاکرات در این خصوص و تخصیص پول برای تأسیس دانشگاه از هیچ کوششی فروگذار نکرد.
پس از انقراض جمهوری دمکراتیک آذربایجان به دست بلشویک ها در سال ۱۹۲۰، وی برای مدتی تصدی چند نشریه را بر عهده داشت؛ ولی بعد از مدتی با سرکوب های شوروی روبرو شد که در نتیجه آن وادار به انتقال به شهر اولیانوفسک شد. در سال ۱۹۳۴، به شهر آلماتی نقل مکان نمود و اینجا به سکانداری سمت معاونت وزارت آموزش و پرورش قزاقستان شوروی رسید.
... [مشاهده متن کامل]
احمدبیگ پپینف در سال ۱۸۹۳ در وستای «بولوژور» استان آخالتسیخه زاده شد. دوره دبیرستان را در شهر تفلیس پشت سر گذاشته و در سال ۱۹۱۳ وارد دانشکده حقوق دانشگاه دولتی مسکو شد. همزمان در دانشکده اقتصاد نیز به تحصیل پرداخت. در دوران دانشجویی، یکی از سران «سازمان هموطنان آذربایجانی» بود. علاوه بر این، در این محدوده زمانی مقالاتی به لقب «احمد جودت اهل آخالکلک» برای روزنامه «کلمه محرز» می نوشت.
وی پس از آنکه در سال ۱۹۱۸ از دانشگاه دانش آموخته شد، به شهر باکو بازگشت و حضور فعالی در تحولات رخ داده در قفقاز جنوبی یافت. سپس به عضویت در شورای قفقاز جنوبی درآمد. ابتدا عضو و رئیس شورای ملی آذربایجان، بعد مسجل ملی جمهوری دمکراتیک شد. وی مشارکت های بسزایی در فعالیت های مجلس ملی داشت، به گونه ای که در برقراری روابط با کشورهای عضو تفاهم مثلث، گرجستان و ارمنستان به نیابت از کمیسیون متبوع خود سوسیالیست ها حاضر شده و در تهیه پیش نویس تعداد کثیری از مصوبات و نیز مصوب ۲۰ اکتبر سال ۱۹۱۹ مجلس در خصوص «انتشارات» به طور مستقیم شرکت نمود.
بعد، سکان هدایت دستیاری ریاست کمیسیون مجلس ملی در امور انتخابات را در دست خود گرفت؛ ولی به عنوان عضو حزب «همت» با موضع گیری جمهوری دمکراتیک آذربایجان در قبال برخی مسائل سیاسی و اقتصادی مخالفت کرده و از آن مواضع به عمل می آورد. در کابینه دولت نصیب بیگ یوسف بیگلی که پنجمین هیئت دولت جمهوری بود، به عنوان وزیر کار و کشاورزی منصوب گردید. احمدبیگ که در تأسیس دانشگاه دولتی باکو مشارکت بسزایی داشت، در تسریع مذاکرات در این خصوص و تخصیص پول برای تأسیس دانشگاه از هیچ کوششی فروگذار نکرد.
پس از انقراض جمهوری دمکراتیک آذربایجان به دست بلشویک ها در سال ۱۹۲۰، وی برای مدتی تصدی چند نشریه را بر عهده داشت؛ ولی بعد از مدتی با سرکوب های شوروی روبرو شد که در نتیجه آن وادار به انتقال به شهر اولیانوفسک شد. در سال ۱۹۳۴، به شهر آلماتی نقل مکان نمود و اینجا به سکانداری سمت معاونت وزارت آموزش و پرورش قزاقستان شوروی رسید.
