احمدپارینه. [ اَ م َ دِ ن َ / ن ِ ] ( ترکیب وصفی ، ضمیر مبهم مرکب ) همان کس بی تغییری در خَلق و خُلق. - امثال : من همان احمد پارینه که هستم هستم : گفتمت امسال شوی به ز پار رو که همان احمد پارینه ای.
سنائی.
توبه ز می کرده بود دل ، چو تو ساقی شدی باز همان حال شد احمد پارینه را.