احمد عثمانی دوم

دانشنامه آزاد فارسی

احمد عثمانی دوم (۱۰۵۲ـ۱۱۰۶ق)
پسر ابراهیم، بیست ویکمین سلطان (حک: ۱۱۰۲ـ۱۱۰۶ق/۱۶۹۱ـ۱۶۹۵) عثمانی. پس از مرگ برادرش ، سلیمان دوم، به پادشاهی رسید. دورۀ سلطنت او از بحرانی ترین دوره های امپراتوری عثمانی و آغاز دورۀ ضعف آن است . احمد، تحت تأثیر اطرافیانش، با عزل و نصب های پی درپی و نابجای وزیران به آشوب های داخلی دامن زد. در دورۀ او، دولت عثمانی مجارستان را از دست داد (۱۱۰۳ق) و دولت ونیز جزیرۀ خیوس را تصرف کرد (۱۱۰۶ق). همچنین شورش هایی در عراق، حجاز و ایالت های غربی رخ داد و تونس دستخوش تاخت وتاز همسایگان شد. احمد براثر بیماری استسقا در ادرنه درگذشت و پیکرش در مسجد سلیمانیۀ استانبول به خاک سپرده شد. احمد مردی دائم الخمر و ناتوان در کشورداری و به رغم آن، پادشاهی هنردوست ، آشنا با موسیقی ، خوشنویس و علاقه مند به شاعران ایرانی و ترک بود. فارسی و عربی را نیز می دانست و با خط خود چند نسخۀ قرآن را استنساخ کرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس