احمد زبانه با نام اصلی احمد زهانه ( عربی: احمد زبانة ) ( زاده: ۱۹۲۶ – درگذشته: ۱۹۵۶ ) از رزمندگان انقلاب آزادیبخش الجزایر در زهانه در ۳۲ کیلومتری وهران به دنیا آمد، وی نهمین فرزند خانواده اش بود و اولین کسی بود که در جریان انقلاب آزادیبخش با گیوتین اعدام شد.
... [مشاهده متن کامل]
پیوستن احمد زبانه به سازمانهای اسلامی با رشد روح ملی گرایی در او همراه بود که احساس او نسبت به دیکتاتوری و ستم و تحقیری که مردم کشورش از آن رنج می بردند را افزایش می داد. وی سال ۱۹۴۱ به صفوف جنبش ملی پیوست و داوطلب گسترش اصول جنبش و افشای جنایات استعمار فرانسه شد. او در جریان عمل شایستگی خودش را اثبات کرد و سازمان مخفی جنبش ( جناح نظامی ) او را عضوگیری نمود. او توانست هسته هایی برای جنبش در مناطق تحت مسئولیتش تشکیل دهد، او در عملیات پست در «وهران» در سال ۱۹۵۰ شرکت داشت. افزایش فعالیت های سیاسی زبانه و تحرکاتش منجر به جلب توجه مقامات استعمار و دستگیری و محکومیت وی به سه سال زندان گردید و بدنبال آن نیز محکوم به سه سال تبعید در نقاط مختلف شد.
بعد از منحل شدن «کمیته انقلابی اتحاد و عمل» در ۵ ژوئیه ۱۹۵۴، زبانه از طرف «العربی بن مهیدی» به عنوان مسئول منطقه وهران تعیین و موظف شد نیرو و سلاح مورد نیاز انقلاب را تأمین کند. زبانه برای اجرای دستورهایی که به وی داده شده بود با عبد المالک شعبان جلساتی برگزار کرد. بعد از این جلسه ها مسئولیت های زبانه که عبارت بودند از آموزش و آماده سازی گردان ها و مشخص کردن اماکن مناسب به عنوان مراکز انقلاب مشخص شد. وظیفه این گردانها جمع آوری پول برای خرید سلاح و مهمات بود. احمد در کنار عبد المالک رمضان بر آموزش نظامی و چگونگی کمین گذاری و حمله و بمب سازی نظارت داشت. درجلسه ای که در تاریخ ۳۰ اکتبر ۱۹۵۴ به ریاست العربی بن مهیدی برگزار شد تاریخ دقیق شروع انقلاب و تعیین اهدافی که قرار بود شب اول نوامبر مورد حمله قرار بگیرند مشخص گردید. در۳۱ اکتبر ۱۹۵۴ زبانه با گردانها جلسه ای برگزار و مسئولیت هر کدام و اهداف و نقطه الحاق در کوه «القعده» را مشخص نمود.
بعد از اجرای عملیات روی اهداف فرانسوی، زبانه با فرماندهان و اعضای گردانهای مأمور به اجرای عملیات جلسه گذاشت تا اقداماتی که باید در مراحل بعدی انجام دهند را بررسی و برنامه ریزی کنند. از جمله عملیاتهای موفقی که زبانه فرماندهی کرد عملیات «لاماردو» در اول نوامبر۱۹۵۴ و درگیری «غار» در «وجلید» در ۱۱ نوامبر ۱۹۵۴ بود. در این درگیری احمد زبانه مورد اصابت دو گلوله قرار گرفت و اسیر و به بیمارستان و بعد از آن به زندان «وهران» منتقل گردید.
... [مشاهده متن کامل]
پیوستن احمد زبانه به سازمانهای اسلامی با رشد روح ملی گرایی در او همراه بود که احساس او نسبت به دیکتاتوری و ستم و تحقیری که مردم کشورش از آن رنج می بردند را افزایش می داد. وی سال ۱۹۴۱ به صفوف جنبش ملی پیوست و داوطلب گسترش اصول جنبش و افشای جنایات استعمار فرانسه شد. او در جریان عمل شایستگی خودش را اثبات کرد و سازمان مخفی جنبش ( جناح نظامی ) او را عضوگیری نمود. او توانست هسته هایی برای جنبش در مناطق تحت مسئولیتش تشکیل دهد، او در عملیات پست در «وهران» در سال ۱۹۵۰ شرکت داشت. افزایش فعالیت های سیاسی زبانه و تحرکاتش منجر به جلب توجه مقامات استعمار و دستگیری و محکومیت وی به سه سال زندان گردید و بدنبال آن نیز محکوم به سه سال تبعید در نقاط مختلف شد.
بعد از منحل شدن «کمیته انقلابی اتحاد و عمل» در ۵ ژوئیه ۱۹۵۴، زبانه از طرف «العربی بن مهیدی» به عنوان مسئول منطقه وهران تعیین و موظف شد نیرو و سلاح مورد نیاز انقلاب را تأمین کند. زبانه برای اجرای دستورهایی که به وی داده شده بود با عبد المالک شعبان جلساتی برگزار کرد. بعد از این جلسه ها مسئولیت های زبانه که عبارت بودند از آموزش و آماده سازی گردان ها و مشخص کردن اماکن مناسب به عنوان مراکز انقلاب مشخص شد. وظیفه این گردانها جمع آوری پول برای خرید سلاح و مهمات بود. احمد در کنار عبد المالک رمضان بر آموزش نظامی و چگونگی کمین گذاری و حمله و بمب سازی نظارت داشت. درجلسه ای که در تاریخ ۳۰ اکتبر ۱۹۵۴ به ریاست العربی بن مهیدی برگزار شد تاریخ دقیق شروع انقلاب و تعیین اهدافی که قرار بود شب اول نوامبر مورد حمله قرار بگیرند مشخص گردید. در۳۱ اکتبر ۱۹۵۴ زبانه با گردانها جلسه ای برگزار و مسئولیت هر کدام و اهداف و نقطه الحاق در کوه «القعده» را مشخص نمود.
بعد از اجرای عملیات روی اهداف فرانسوی، زبانه با فرماندهان و اعضای گردانهای مأمور به اجرای عملیات جلسه گذاشت تا اقداماتی که باید در مراحل بعدی انجام دهند را بررسی و برنامه ریزی کنند. از جمله عملیاتهای موفقی که زبانه فرماندهی کرد عملیات «لاماردو» در اول نوامبر۱۹۵۴ و درگیری «غار» در «وجلید» در ۱۱ نوامبر ۱۹۵۴ بود. در این درگیری احمد زبانه مورد اصابت دو گلوله قرار گرفت و اسیر و به بیمارستان و بعد از آن به زندان «وهران» منتقل گردید.
