احمد بن اَحوَل ( ـ۲۱۱ق)
ابوالعباس، وزیر معروف عباسیان. پدرش ابی خالد، کاتب وزیر مهدی خلیفۀ عباسی بود. او را اصلاً از مردان اردن و خاندانش را از موالی شام دانسته اند. یحیی برمکی وی را به ولایت «جند اردن» گماشت و در زمان وزارت فضل بن سهل، وزیر مأمون عباسی، به ریاست دیوان های توقیع و خاتم رسید. احمد پس از قتل فضل (۲۰۳ق) و پس از حسن سهل به وزارت مأمون رسید (۵/۲۰۳). به خواهش او مأمون، طاهر بن حسین را به امارت خراسان فرستاد و پس از سرکشی طاهر، به اشارۀ احمد به قتل رسید. وی به ماوراء النهر تاخت و شورش کرمان را درهم شکست و حسین بن حسین، عامل شورش را دستگیر و به بغداد فرستاد و نزد مأمون از ابراهیم بن مهدی شفاعت کرد. سرانجام در بغداد درگذشت و مأمون بر پیکرش نماز خواند. بسیاری از نویسندگان، او را به زبان آوری، شعردانی و کفایت ستوده اند. او مردی بخشنده بود و در خوشنویسی وی را تا حد ابن مقله دانسته اند.
ابوالعباس، وزیر معروف عباسیان. پدرش ابی خالد، کاتب وزیر مهدی خلیفۀ عباسی بود. او را اصلاً از مردان اردن و خاندانش را از موالی شام دانسته اند. یحیی برمکی وی را به ولایت «جند اردن» گماشت و در زمان وزارت فضل بن سهل، وزیر مأمون عباسی، به ریاست دیوان های توقیع و خاتم رسید. احمد پس از قتل فضل (۲۰۳ق) و پس از حسن سهل به وزارت مأمون رسید (۵/۲۰۳). به خواهش او مأمون، طاهر بن حسین را به امارت خراسان فرستاد و پس از سرکشی طاهر، به اشارۀ احمد به قتل رسید. وی به ماوراء النهر تاخت و شورش کرمان را درهم شکست و حسین بن حسین، عامل شورش را دستگیر و به بغداد فرستاد و نزد مأمون از ابراهیم بن مهدی شفاعت کرد. سرانجام در بغداد درگذشت و مأمون بر پیکرش نماز خواند. بسیاری از نویسندگان، او را به زبان آوری، شعردانی و کفایت ستوده اند. او مردی بخشنده بود و در خوشنویسی وی را تا حد ابن مقله دانسته اند.
wikijoo: احمد_بن_احول_(_ـ۲۱۱ق)