احمد بن ابی عبدالله برقی

[ویکی اهل البیت] وی در اواخر قرن دوم در یکی از روستاهای شهر قم بنام (برق رود) و در یک خانواده معتبر و دوستدار اهل بیت به دنیا آمد.
احمد دوران جوانی را در محضر پدر بزرگوارش محمد بن خالد برقی، که خود از شخصیت های بزرگ شیعه و از مشایخ روایت و شخصیتی مورد اطمینان نزد امام موسی کاظم (ع) و امام رضا (ع) بود به کسب علم پرداخت و توشه فراوانی برگرفت.
در این زمان بود که تصمیم گرفت همانند پدر، او نیز از راویان سخنان اهل بیت رسول خدا و خاندان عصمت و طهارت (ع) باشد و سخنانشان را به گوش جهانیان برساند.
احمد به غیر از پدر خود، در محضر برخی از روات و علمای بزرگ شیعه به کسب علم و فراگیری دانش پرداخته است مانند:
1. معاویه بن وهب. 2. حماد بن عیسی. 3. محمد بن ابی عمیر. 4. هارون بن جهم. 5. محمد بن سنان. 6. یونس بن عبد الرحمان. 7. حسن بن محبوب. 8. علی بن حکم. 9. حسین بن سعید اهوازی.
شخصیت های بزرگی در محضر درس وی به کسب علم پرداخته اند که هر کدام ستاره ای درخشان در آسمان علم و فقاهت می باشند، بزرگانی مانند:
1. ابراهیم بن هاشم. 2. علی بن ابراهیم بن هاشم. 3. محمد بن حسن صفار. 4. محمد بن یحیی عطار. 5. سعد بن عبد الله. 6. محمد بن علی بن محبوب. 7. محمد بن حسن بن ولید. 8. محمد بن احمد بن یحیی. 9. عبد الله بن جعفر حمیری. 10. سهل بن زیاد.
احمد بن محمد بن خالد برقی تألیفات فراوانی دارد از جمله: