احمد بارزانی

اولین شورش های بزرگ بارزانی در سال ۱۹۳۱ پس از آن رخ داد که مصطفی بارزانی، یکی از برجسته ترین رهبران کرد و برادر احمد در کردستان عراق، موفق شد تعدادی دیگر از قبایل کرد را که سلطنت او را زیر سؤال می بردند، شکست دهد.
وی بعداً مجبور شد به کردستان ترکیه شد و در آنجا بازداشت شد و سپس برای تبعید به جنوب عراق فرستاده شد. وی از سال ۱۹۳۱ تا ۱۹۳۷ گسترده ترین حالت حکومت برزانی را به عهده داشت و بسیاری از ژنرال های ارتش عراق را که با او می جنگیدند، مانند ژنرال عبدالجبار بارزنجی، فرمانده ارتش عراق در منطقه بارزان، را به خود نزدیک کرد.
بارزانی رهبری نارضایتی، عراق و ترکیه بود. او بسیار با جنبش های کرد در شمال به رهبری خویبون ( شورش آرارات ) هم دل و نزدیک بود. وی کردهای زیادی را که به دنبال پناهگاه بودند از جمله کورحسین پاشا را در بارزان پذیرفت.
بارزانی اولین رهبر محیط زیست و رهبر حفاظت از محیط زیست کرد بود. وی مقرراتی را برای حفظ یک محیط پاک و پایدار اجرا کرد. او، از جمله این موارد را ممنوع کرد:
• قطع درختان، به ویژه درختانی که سایه ایجاد می کنند و از فرسایش جلوگیری می کنند
• برداشت بیش از حد عسل
• کشتن مارهای غیر سمی.
• ماهیگیری با دینامیت و سایر مواد منفجره
• شکار در فصل تولید مثل.