احلافی

لغت نامه دهخدا

احلافی. [ اَ فی ی ] ( اِخ ) عمربن الخطّاب ، بدانجهت که از قبیله عدی است و عدی از آن شش قبیله قریش است که آنها را احلاف گفتندی. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس