احلاء

لغت نامه دهخدا

احلاء. [ اِ ] ( ع مص ) سرمه حَلوء کشیدن. ( منتهی الارب ). || شیرین کردن. || شیرین یافتن. ( تاج المصادر ).

پیشنهاد کاربران

بپرس